Barokowy pałac, wzniesiony w ok. 1730 r., być może na fragmentach starszego założenia renesansowego, przebudowany w końcu XIX w., opuszczony w 1945 r i od tego czasu popadł w ruinę. Murowany, założony na czworoboku, dwutraktowy, dwukondygnacjowy, był nakryty dachem dwuspadowym z lukarnami i powiekami. Elewacje piętra były podzielone pilastrami wspartymi na boniowanym parterze, a całość otoczona fosą z wodą.